با سلامي دوباره

لازم است عرض کنم که گرچه رفيقمان شهيد محمد ابراهيمي، و ديگر شهداء به کمال و سعادت ابدي نائل شدند و يقيناً هيچگونه نياز و انتظاري از ما و بقيه دوستان ندارند...

قدري اگر انديشه کنيم و به خود بياييم، بايد درک کرده باشيم که اين ما هستيم که گداي عنايات و دعاها و شفاعت شهدا هستيم... ما که گرفتار زخارف زودگذر دنيا هستيم و به نعمتهاي فاني و مقام و مناصب متزلزل دنيوي، دل خوش کرده ايم...

آري از دوستان و همراهان آن شهيد بزرگوار انتظار است تا حداقل قدرش را بدانند و خود را کنار نکشند... آنان همچون بنده، روسياهان دنيا هستند و اسير ماديات... لذا نبايد انتظار داشت...

هرچه داريم به برکت خون شهداست....

ملتمس دعا